Wojo, dit kasteel is groot.
Dit is zo groot.
Vier torens, die slotgracht er omheen.
Zo schattig- die bloemetjes. 
Wie zijn die mensen die net muziek maakten?
Die vrouw zong echt kapot hoog.
Wel ouderwetse muziek.
Belle luisterde dat vroeger ook.
Zij leefde in een ouderwetse tijd.
Ze liep hier door haar tuin met haar gouvernante, haar huisjuf.
Ze mocht niet naar school omdat ze een meisje was. Daarom die huisjuf. 
Belle wilde vieze handen.
Ik denk uhl wurmen, ja toch,
maar Belle vond het leuk om met haar handen in de aarde te zitten.
Nou, van haar gouvernante mocht dat niet, die zei:
‘Adellijke meisjes horen zich te gedragen.
Ze horen te borduren op te zitten en precies te doen wat men zegt.
Ze mogen niet zelf bedenken wat ze willen, ze moeten wachten tot ze ja kunnen knikken.’
Belle had een hekel aan ja knikken.
Belle wilde naar school!
Ze wilde nieuwe dingen leren.
Sterrenkunde, aardrijkskunde alles.
Belle wilde vrij zijn.
Net als dat vogeltje.
Hoi vogeltje.